Η πτώση της λαϊκής υπόστασης του ΠΑΣΟΚ

Το ΠΑΣΟΚ ήταν πάντα το "κόμμα" που ρεαλιστικά ήταν κοντά στον λαό. Ήταν η παράταξη που από τη δεκαετία του '80, με τον ιστορικό του ηγέτη Ανδρέα Παπανδρέου έδωσε στον λαό την ευκαιρία να ζήσει μια ζωή πολύ καλύτερη. Όμως από τότε είχαν αρχίσει τα λάθη. Είτε πολιτικά, είτε του ίδιου του λαού, όταν τα ευρωπαϊκά κονδύλια για τους αγρότες (πάρα πολλά δις) αντί να μετατραπούν σε γεωργικές επενδύσεις, μετατράπηκαν σε αυτοκίνητα, εξοχικά και διακοπές. Ή όταν οι περισσότεροι από τους γεωργούς άλλαζαν καλλιέργειες ανάλογα με τις επιδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης - τότε ΕΟΚ-. Το ΠΑΣΟΚ ήταν παραδοσιακά η παράταξη που είχε ως πρωταρχικό σκοπό την βελτίωση της κοινωνικής ζωής του τόπου και είχε πάντα σε "πρώτο πλάνο" τον πολίτη.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που χρόνια τώρα η πορεία του ακολουθούνταν από τραγούδια που είχαν ως κύριο θέμα, κρυμμένη στους στοίχους, την αντίσταση του λαού και την κοινωνική του αναγέννηση.

Η ζωή αλλάζει όμως. Η... νέα τάξη πράγμάτων έχει φέρει τα πάνω κάτω. Η τύχη - μάλλον - έφερε τα πράγματα έτσι ώστε τα πλέον αντιλαϊκά μέτρα από το '74 και μετά, "έκατσαν" στο σβέρκο του ελληνικού λαού, με κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Τα έφερε έτσι που στο τιμόνι του Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος να είναι ο γιος του ιδρυτή του, ο Γιώργος Παπανδρέου. Ο "γνωστικοί" λένε πως μόνο η ιστορία μπορεί να δικαιώσει ή όχι μια απόφαση. Δεν ξέρω αν αυτή η αγέλη λύκων που έπεσε με τη μορφή μέτρων πάνω στον Ελληνικό λαό θα φέρει την οικονομική λύτρωση της χώρας ή όχι, το σίγουρο είναι πως έφερε τον "θάνατο" της λαϊκής υπόστασης του ΠΑΣΟΚ. Έφερε το οριστικό τέλος ενός λαϊκού κινήματος που επί της δική του κυβέρνησης ο λαός ζει και θα ζήσει τις χειρότερες οικονομικά ημέρες του. Τα όσα έχουν γίνει τους τελευταίες μήνες, τα μέτρα που έχουν πάρει - με το μαχαίρι του ΔΝΤ στο λαιμό - και ιδιαίτερα με τα όσα έγιναν την περασμένη Τετάρτη εξώργισαν πολλούς. Η πορεία του ΠΑΣΟΚ χρόνια τώρα, έχει συνδιαστεί με τρία τραγούδια Την Carmina Burana που συνόδευε τον Ανδρέα Παπανδρέου στις συγκεντρώσεις ανά την Ελλάδα, το "Καλημέρα ήλιε, καλημέρα" του Μάνου Λοϊζου και το "Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες" του Ηλία Ανδριόπουλου. Όπως είπα και πριν όμως, οι καιροί και οι εποχές έχουν αλλάξει. Έτσι λοιπόν μετά την κόρη του Μάνου Λοΐζου, που ζήτησε από το ΠΑΣΟΚ να μην παίζει πια στις κομματικές συγκεντρώσεις το «Καλημέρα ήλιε, καλημέρα» ήρθε η σειρά του συνθέτη Ηλία Ανδριόπουλου ο οποίος απαγόρευσε τη χρήση ακόμα ενός εμβληματικού τραγουδιού: «Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες».
«Υπάρχουν τραγούδια που καθαγιάζει με τον χρόνο η αγάπη του λαού μας, και τα φυλάσσει σαν ακριβό φυλαχτό μες στην ψυχή του. Ποτέ ένα καλό τραγούδι , αλλά και κάθε αληθινή τέχνη, δεν εξύμνησε στην ιστορία της ανθρωπότητας, τον τύραννο, τον... δήμιο ή τον προδότη», αναφέρει σε δήλωσή του ο συνθέτης.
«Αντίθετα στάθηκε πάντα δίπλα στους αδύναμους και ταπεινούς, στους μάρτυρες των στρατοπέδων και στους ευγενικούς αγώνες των νέων ανθρώπων. ΄Εχοντας υπ όψιν μου αυτά, και ιδιαίτερα μετά τα πρόσφατα θλιβερά γεγονότα, δεν επιτρέπω από εδώ και στο εξής στο σημερινό ΠΑΣΟΚ, να χρησιμοποιεί το τραγούδι μου "Θα σε ξανάβρω στους μπαξέδες" σε στίχους Μάνου Ελευθερίου,  που γράφτηκε για άλλους λόγους και συγκεκριμένα, για να εξυμνήσει την πιο ανιδιοτελή, την πιο τίμια και αγωνιστική μορφή του Ελληνισμού και του '21, τον Μακρυγιάννη».