Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Δευτέρα 6 Ιουνίου 2011

...και μετά το Σύνταγμα τι;

Θα πρέπει να μαζέψουμε λίγο τα μυαλά μας όλοι κι να σκεφτούμε καθαρά. Είναι πραγματικά πάρα πολύ εντυπωσιακό το γεγονός πως μαζεύτηκαν 200.000 άνθρωποι και άλλοι 50.000 που πήγαιναν κι
έφευγαν από τη συγκέντρωση. Είναι εντυπωσιακό πως ο κόσμος επιτέλους ξεσηκώθηκε κατά των αντιλαϊκών μέτρων. Σίγουρα για να έβγαινε η χώρα από τον βάλτο που ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ της την είχαν
ρίξει θα έπρεπε να υπάρξουν μέτρα και μάλιστα όχι ευχάριστα. Όμως όπως είναι απόλυτα λογικό όλα έχουν και όρια. Όταν ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των Ελλήνων δυσκολεύετε να τα βγάλει πέρα, όταν χάνουν τη δουλειά τους, όταν δεν ξέρουν αν τα παιδιά τους θα έχουν τη δυνατότητα μιας ευπρεπούς διαβίωσης θα πρέπει να υπάρχει κι ένα τέλος. Θα πρέπει να υπάρχει και μια αχτίδα φωτός που θα προκαλέσει αισιόδοξα αισθήματα. Όταν ο κόσμος δε βλέπει φως σε όσα γίνονται και όταν επιδέξιοι παρλαπίπες του τρελαίνουν τον εγκέφαλο τότε είναι λογικό πως ο κόσμος δε νοιάζεται αν θα διαλύσει το σύμπαν, αν πτώχευση η χώρα η όχι. Έτσι είναι τα πράγματα. Ο κόσμος είναι ευάλωτος και ανοιχτός σε ότι του μεταφέρει, του προτείνει, του λανσάρει ο καθένας. Αν αυτούς τους 200.000 ανθρώπους τους ρωτήσεις τι έχουν να προτείνουν, ποια μπορεί να είναι κατ' αυτούς η λύση κανείς ΜΑ ΚΑΝΕΙΣ δε θα μπορέσει να δώσει απάντηση. Ή αν δώσει θα είναι κάτι που θα του έχει πει κάποιος απ' αυτούς που "γρυλίζουν" στα κανάλια. Καμία ουσιαστική απάντηση. Καλώς ή κακώς αυτή είναι η αλήθεια. Η πτώχευση μιας χώρας δεν φέρνει μόνο την περιβόητη "παύση πληρωμών" αλλά και άλλα πολλά δεινά για μια χώρα και το λαό της. Μην σας παραμυθιάζουν πως είναι το ίδιο η "εκμετάλλευση" με την πώληση. Αν έρθουν Αμερικανοί, Άγγλοι, Γάλλοι ή Κινέζοι για να επενδύσουν στο Ελληνικό (πρώην αεροδρόμιο) δεν σημαίνει πως τους πουλήσαμε την περιοχή. Την εκμεταλλεύονται, όπως το Ελ. Βενιζέλος για παράδειγμα. Όταν μια πτωχευμένη χώρα παλεύει να πατήσει στα πόδια της τότε θα είναι κυριαρχικοί απέναντί της όλοι. Δεν είναι όλα εύκολα. Στα λόγια είναι όλοι πολλοί καλοί και μιλούν με στεντόρεια φωνή. Αλλά θα ήθελα ΟΛΟΥΣ ΕΚΕΙΝΟΥΣ που την έχουν δει "Νέου είδους" πολιτικοί σ' αυτές τις συγκεντρώσεις να μας πουν ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΤΑ!!!Εδώ είμαστε και θα δείτε πως απ' αυτή την ιστορία θα ξεπεταχτεί, όχι τυχαία βέβαια, ένα νέο κόμμα κι επειδή "εκπροσωπούν" τη νέα τάξη πραγμάτων από άλλη πλευρά, δεν θα χαρακτηριστεί κόμμα αλλά "κίνημα". Αλήθεια, αν πάμε σε εκλογές, θα κληθούμε να ψηφίσουμε μεταξύ των κομμάτων που υπάρχουν ήδη; Τι πιστεύετε; Πραγματικά σκεφτείτε λίγο. Τι είναι αυτό που ζητάτε, τι είναι αυτό που ζητάμε όλοι! Εγώ πάντως τώρα που ο ενθουσιασμός έχει καταλαγιάσει, προσπαθώ να δω τι μπορεί να γίνει και μετά την επίτευξη των όσων ζητάμε. Αν ας πούμε αύριο "πέσει" η κυβέρνηση, τι θα γίνει; Θα ψηφίσουμε κάποιων άλλων που ήδη υπάρχει; Άρα μια από τα ίδια; Δεν θα ψηφίσουμε καθόλου και τι θα βγει μ' αυτό; Ή μήπως εμφανιστεί ένα κόμμα φαντομάς μέσα από αυτές τις συγκεντρώσεις, άρα όλο αυτό δεν υπήρξε ποτέ αυθόρμητο; Γι' αυτό σας λέω, σκεφτείτε και το μετά...


2 σχόλια:

  1. Μια ώρα που είναι πλούσια σε φυσικούς πόρους και μπορεί να τους εκμεταλλευτεί δεν μπορεί να πτωχεύσει.Οπότε εκμεταλευόμαστετα πετρέλαια και το φυσικό αέριο που έχουμε σε συνδυασμό με τον ήλιο, τον αέρα και την θάλασσα που έουμε γινόμαστε δύναμη στον χώρο της ενέργειας. Δύσκολο; Δεν μπορούμε να το κάνουμε;Ας ζητήσουμε βοήθεια με όρους πάντοτε ευνοικούς σε εμάς.Υπάρχουν πολλές λύσεις. μπορούμε να πάμε σ οργάνωση του πολιτικού συστήματος από την αρχή όπου να αποφασίζει η νέου τύπου εκκλησία του δήμου ή να πάμε σε προεδρική δημοκρατία ή ας κρατήσουμε το υπάρχον σύστημα αλλά με πρόσωπα που δεν θα έχουν πολιτευτεί ποτέ και θα έχουν ανώτερη θητεία τα 8 έτη. Λύσεις υπάρχουν αυτιά για να τις ακούσουν δεν ξέρω και για αυτό δεν ξέρω τι θα γίνει στο τέλος. Θωμάς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η χώρα αυτή Θωμά έχει ορικτό πλούτο που θα μπορούσε να την μετατρέψει σε μια απο τις ισχυρότερες χώρες στον κόσμο. Χρόνια κι εγώ αυτό λέω κι εγώ αλλά περισσότερο για το γαμωτο της υπόθεσεις γιατί όλοι ξέρουμε πως δεν θα μας αφηπσουν νε το κάνουμε μόνοι μας. Για τους δε ευνοϊκούς όρους... πότε είχαμε για να έχουμε τώρα; Για το γαμώτο συμφωνώ κι εγώ πως θα πρέπει να πάρουμε τις τύχες μας στα χέρια μας. Απλά τότε δεν θα υπάρχει χώρος για δικαιολογίες και η αλήθεια των πραγμάτων θα είναι αβάσταχτα σκληρή για όλους μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή