Πολίστριες στην κυρφή του Ολύμπου...

Οι Παγκόσμιες Πρωταθλήτριες

Είναι κοπέλες, είναι πιτσιρίκες – κι ας λένε κάποιες πως μεγάλωσαν – είναι αθλήτριες κι εδώ και μερικούς μήνες φιγουράρουν στην κορυφή του κόσμου. Δεν είναι κουίζ. Τα βαριέμαι πολύ. Αν θες να πεις κάτι πες το να τελειώνουμε. Είναι η Εθνική ομάδα πόλο των γυναικών. Ομαδικό άθλημα στην κορυφή του κόσμου. Δεν το ζούμε κάθε μέρα ε; Αυτά τα κορίτσια λοιπόν κρέμασαν στο στήθος τους το χρυσό μετάλλιο. Πέρασαν από τη Σκύλα και τη Χάρυβδη και τελικά έφτασαν να ολοκληρώσουν τον δικό τους άθλο. Ξέρετε το πόλο είναι άθλημα περίεργο. Δύσκολο, το πιο δύσκολο από τα ομαδικά. Στα ατομικά είναι η κολύμβηση ανοιχτής θαλάσσης, (άποψη προσωπική) αλλά αυτά θα τα πούμε μια άλλη φορά. Το πόλο λοιπόν, είναι το πιο δύσκολο, σχεδόν σκληρό, πόσο μάλλον για τα κορίτσια. Ξύλο έξω από το νερό – ρωτήστε την Αντωνάκου και την Λαρά – ξύλο και μέσα, ρωτήστε την Ρουμπέση και την Ασημάκη.

Γιώργος Μορφέσης

Προπονητής ο Γιώργος Μορφέσης. Τον ρώτησα πως «καταφέρνει» τόσες γυναίκες μαζί και μου απάντησε χωρίς φόβο και χωρίς πάθος, «δεν βλέπεις, 60 κιλά έχω μείνει». Αυτά τα κορίτσια δεν περίμεναν τα βραβεία του ΠΣΑΤ για να καταλάβουν τι έχουν πετύχει. Δεν περίμεναν τα βραβεία του ΠΣΑΤ για να αισθανθούν τη χαρά και την υπερηφάνεια της κατάκτησης της κορυφής. Περίμεναν τα βραβεία του ΠΣΑΤ για να αισθανθούν πως ο Τύπος, μπορεί να μην τους δίνει χρήματα, αλλά τους δίνει την ηθική ικανοποίηση και επιβράβευση πως έχουν ξεπεράσει το ποδόσφαιρο, πως έχουν πετύχει κάτι περισσότερο από το μπάσκετ και τους αξίζει η προσοχή και η προβολή. Όχι για το «εγώ» τους, αλλά για την αξία της επιτυχίας τους και για την Εθνική υπερηφάνεια, που δύσκολα την απολαμβάνουμε στις μέρες μας. Τα βραβεία του ΠΣΑΤ, by the way, που λένε και στο χωριό μου, ήταν τραγικά για μια ακόμη φορά και θύμιζαν δεκαετία του ’80, έδωσαν στα κορίτσια μια ηθική ικανοποίηση πως ο Τύπος δεν τους έχει γυρισμένη την πλάτη. 

Αλεξάνδρα Ασημάκη

Αυτό που δεν κατάλαβα βέβαια, είναι γιατί – και πιστεύω πως αποτελεί Παγκόσμια πρωτοτυπία – δεν ψηφίστηκε κορυφαία αθλήτρια η… κορυφαία και σε ομαδικό, αλλά κυρίως σε ατομικό επίπεδο, Αλεξάνδρα Ασημάκη. Δηλαδή η κορυφαία αθλήτρια του κόσμου, είναι δεύτερη καλύτερη στην Ελλάδα; Το σχολίασα στην αίθουσα και ουκ ολίγα μάτια σχεδόν αγριεμένα έπεσαν επάνω μου, έτοιμα να με φάνε και η απάντηση που πήρα ήταν «ε αφού βγήκε κορυφαία με την Εθνική στο βραβείο των ομάδων, το έδωσαν στη Μαριάννα Λυμπερτά. 

Μαριάννα Λυμπερτά

Τεράστια αθλήτρια η Λυμπερτά χωρίς δεύτερη κουβέντα γιατί θ’ ακούσω τίποτα και θα… υποτροπιάσω. Αλλά πως σας ακούγεται εσάς; Πρώτη στον κόσμο δεύτερη στην Ελλάδα. Όσο για την δικαιολογία, τι να πω, είναι δηλαδή σαν να ψηφιστεί καλύτερη ομάδα στον κόσμο η Μπαρτσελόνα και τον τίτλο του κορυφαίου ποδοσφαιριστή να μην τον πάρει ο Μέσι, γιατί είναι στη Μπάρτσα. Ελληνικό.

Τέλος πάντων. Α, έχω μια ακόμη απορία, όλο απορίες έχω όμως, πως γίνεται να βγαίνει κορυφαία μια ομάδα, αλλά όχι ο προπονητής της και πως γίνεται να είναι κορυφαίος ένας προπονητής αλλά όχι η ομάδα του;

                                                                               Διονύσης Στρούμπος