Γλυκέ μου νεοΈλληνα...

Παλεύω μέσα μου να ξεκαθαρίσω τι πιστεύω πως είσαι! Πολλοί σε κατακρίνουν, μαζί μ' αυτούς κι εγώ - άρα κατακρίνω και τον εαυτό μου- για μίζερο, για καλοπερασάκια, για ανιστόρητο. Είναι στιγμές που λέω πως παρουσιαζόμαστε και λίγο αφελείς, ίσως και λίγο βλάκες. Τέλος πάντων, ίσως μας έκαναν, μας μεταμόρφωσαν σε κάτι που δεν υπήρξαμε ποτέ. Είναι όμως και στιγμές που δεν το πιστεύω. Ξέρεις γιατί, καλέ μου νεοΈλληνα; Γιατί μίζερο σε κάνανε οι τράπεζες, όταν σε έπεισαν πως έχεις ανάγκη περοσσοτερα απ' όσα είχες ανάγκη και σου έδωσαν πολλές ψεύτικες λύσεις για να τα αποκτήσεις. Σου έδωσαν λύσεις σε προβλήματα που δεν είχες, πάτησαν στην απληστία που η τεχνολογία και η επιστήμη της διαφήμισης σου είχαν φυτέψει στο μυαλό. Καλοπερασάκιας είπα πριν; Μα ποιος σε χαρακτηρίζει έτσι Έλληνα; Μα εκείνος που έχει μάθει πως στη ζωή που του επιτρέπουν να ζει, θα πρέπει να πληρώσει για να χαμογελάσει κι αν το κάνει παραπάνω απ' ότι πρέπει τότε, τον περιμένει περισσότερη δουλειά και ουχί εργασία. Εύκολο να καταλάβεις τη διαφορά. Σε χαρακτηρίζει εκείνος που το κεφάλι του είναι κάτω απο τους ώμους 11 μήνες τον χρόνο για να έχουν οι πλούσιοι το παντεσπάνι τους, ως άλλες, Μαρίες Αντουανέτες, ώστε να κερδίσει κι αυτός 10 μέρες διακοπών. Που θα τις κάνει καλέ μου συμπατριώτη; Στην δική σου τη χώρα. Μα ναι, είναι τόσο λογικό αυτό. Έσυ ξέρεις - ναι το έχεις ακούσει απο τον πατέρα σου και απο τον παππού σου, το έχεις ζήσει και λίγο εσύ- πως γέλαγες και με τα λίγα. Πως χόρευες με το βρεγμένο το ψωμί, την ελιά και την τομάτα. Αχ και πόσο τους την έδινε αυτό. Αχ και πόσο ήθελαν να σε κάνουν να το ξεχάσεις. Τι άλλο έγραψα φίλε μου, γείτονα μου, νεοΈλληνα; Ανιστόρητο; Μα βέβαια, δεν ήξερες πως δεν υπήρχες καλέ μου Έλληνα, πριν οι καλοί ξένοι, δυνατοι σου... Φίλοι αποφασίσουν πως θα πρέπει να υπάρχεις σαν κράτος. Ναι βέβαια, ΕΣΥ μικρή μου Ελλαδίτσα που έστεισες την έννοια κράτος εσύ που είχες όλη τη ΣΟΦΊΑ για το πως ο Δήμος έχει δύναμη, το πως χωρίζονται οι αρμοδιότητες, εσύ, εσύ, εσύ, είχες ανάγκη τους ξένους να σε κάνουν κράτος. Εκείνοι που σε σκορπίσανε εκείνοι και σε πείσανε πως σ' έκαναν κράτος. Μα το χειρότερο κολλητέ μου, είναι πως και τώρα αυτό προσπαθούν να σε πείσουν. Πως είσαι τόσο μικρός, που δεν θα καταφέρεις να επιβιώσεις χωρίς την δική τους συνδρομή. Πως θα εξαφανιστείς χωρίς εκείνους. Μπορει να είναι αλήθεια, αλλά αυτή την αλήθεια την έφτιαξαν εκείνοι. Ξέρω, ξέρω, αν δεν υπακούσουμε θα μας αφανίσουν, θα μας εξοντώσουν. Αλήθεια, πότε υπήρξαμε "υπάκουα" παιδιά; Ποτέ. Πόσες φορές θέλησαν να μας εξοντώσουν ΆΠΕΙΡΕΣ. Πόσες τα κατάφεραν ΚΑΜΊΑ. Είμαστε εδώ και μιλάμε την ίδια γλώσσα, πιστεύουμε στον ίδιο Θεό κι έχουμε το ίδιο ενοχλητικό χαμόγελο. Τι κι αν περάσανε ορδές εξ ανατολής, ορδές Κεντροευρωπαίων, Βορείων και Νοτίων. Πάντα δεν είχες την απορία γιατί μια τόση δα χώρα, γιατί μια χώρα με μια χούφτα ανθρώπους, να θέλουν ΌΛΟΙ να την κάνουν δική τους;Μα τι ρωτάω, τη θέλουν γιατί την αγαπούν, επειδή έμαθαν απο τους Αρχαίους Έλληνες και θέλουν να την κάνουν κράτος. Α και κλείνοντας έχετε ακούσει ποτε να λέμε για Αρχαίους Γερμανούς; Αρχαίους Ισπανούς κτλ κτλ; Όχι ε; Περίεργο... καλό σου απόγευμα Έλληνα!