Επειδή πάρα πολλοί με ρωτάτε πως είδα τα όσα έγιναν χθες στο Βόλο – αφού ήμουν εκεί και τα βίωσα από μέσα που λένε, σας παραθέτω την άποψή μου, όχι μόνο για τα χθεσινά. Είναι η φύση της δουλειάς μου, λοιπόν τέτοια που έρχομαι πολύ κοντά στους παράγοντες του ελληνικού ποδοσφαίρου. Το ποιος είναι ο Μπέος το ξέρουμε όλοι. Άνθρωπος που οι επαγγελματικές του ασχολίες είχαν να κάνουν με τη νύχτα. Δεν είναι των σαλονιών, ούτε των Πανεπιστημίων. Είναι εκείνου του Πανεπιστημίου της νύχτας. Η συμπεριφορά του λοιπόν είναι βγαλμένη από εκεί. Είναι όμως και αυθεντικός. Αγενής, απότομος, σκληρός, θρασύς σε ενοχλητικό βαθμό, αλλά όχι δήθεν κουλτουριάρης, δήθεν λάτρεις του savoir vivre και μέλος της Αθηναϊκής ελίτ. Δεν είναι παιδί του Ψυχικού, ούτε των Βορείων Προαστίων. Οι τακτικές του είναι λάθος και θυμίζουν ποδόσφαιρο μιας άλλης εποχής, που το τόπι το παίζανε στις αλάνες και στα ξερά γήπεδα, το ποδόσφαιρο εκείνο όμως, που οι ποδοσφαιριστές έπαιζαν για την πορτοκαλάδα στο τέλος του αγώνα και οι καλοί για να βρουν δουλειά στη ΔΕΗ, στην ΟΥΛΕΝ τότε και πάει λέγοντας. Τώρα το ποδόσφαιρο παίζετε σε στάδια, υπάρχουν εξέδρας, γρασίδι, σουίτες κι ένας τρελός χορός εκατομμυρίων. Τα λεφτά διαφθείρουν, αλλάζουν πιστεύω και διαμορφώνουν συνειδήσεις. Η συμπεριφορά κάποιων λοιπόν, είναι διαφορετική από κάποιων άλλων. Τουλάχιστον φανερά. Δε με βρίσκουν σύμφωνο οι τακτικές του Μπέου. Ήταν γελοίο το θέαμα με τις μπάλες. Ήταν κοροϊδία η αλά Criss Angel (Ελληνοαμερικανός «μάγος, ίσως ο κορυφαίος στον κόσμο) εξαφάνιση στο 2-0 των ballboys και η επανεμφάνισή τους στο 2-2. Αυτός είναι όμως ο Μπέος και τον ξέρουμε 10 χρόνια τώρα. Πάμε και λίγο στους άλλους; Σε όλους τους άλλους. Εκείνους που είναι αντίθετοι στις πρακτικές του Μπέου. Και καλά κάνουν. Κι εμείς είμαστε. Κόπτονται για το καλό του ελληνικού ποδοσφαίρου και δήθεν παλεύουν γι’ αυτό.
Με ποιον τρόπο αλήθεια; Οι μισές ελληνικές ομάδες χρωστάνε στα 4/5 των ποδοσφαιριστών που παίζουν σ’ αυτές ή που έχουν παίξει. Οι μισές ελληνικές ομάδες δεν πληρούν τις προϋποθέσεις ώστε να παίζουν στο πρωτάθλημα. Υπάρχουν ομάδες – όπως… ακούγεται – που έχουν ζητήσει από παίκτες να υπογράψουν πως πληρώθηκαν, ενώ δεν έχουν πληρωθεί, ώστε να μην φανεί πως η ομάδα χρωστάει. Αυτό πόσο καλό κάνει στο ελληνικό ποδόσφαιρο; 
Οι περισσότεροι πρόεδροι – μεγαλομέτοχοι – ιδιοκτήτες ομάδων έχουν υιοθετήσει μια τακτική αντίδρασης που είναι το δίχως άλλο αστεία και καθόλου αποδοτική. Ανακοίνωση και κόντρα ανακοίνωση. Ανακοίνωση για τα οικονομικά, ανακοίνωση για τις εκλογές, ανακοίνωση για τους ορισμούς, ανακοίνωση, ανακοίνωση, ανακοίνωση… Σκέτη κούραση. Είναι αντίδραση που κάνει καλό στο ελληνικό ποδόσφαιρο αυτή; Σίγουρα κάνει κακό η συμπεριφορά του Μπέου και κανείς δεν θα του πει μπράβο. Η όλη αντίδραση όλων των άλλων κάνει καλό ή κακό; Απλά ρωτάω. Γίνονται εκλογές για τον εκπρόσωπο της SuperLeague και ο Παναθηναϊκός επιλέγει να μην βρεθεί. Όταν ολοκληρώνεται η εκλογή, ο απόντας Παναθηναϊκός βγάζει ανακοίνωση που βάλει κατά της εκλογής (δε με απασχολεί ποιος βγήκε) και τα χώνει στη Λίγκα και στο εκλεγέντα. Είναι σοβαρή αντίδραση αυτή; Βοηθάει το ελληνικό ποδόσφαιρο; Δεν θα το βοηθούσε πραγματικά σε μια δημοκρατική χώρα αν ο Παναθηναϊκός πήγαινε στη διαδικασία εκλογής εκπροσώπου; Να έδειχνε τι θέλει και μετά θα είχε κάθε δικαίωμα να κριτικάρει και μάλιστα όσο σκληρά θέλει; Τώρα το μόνο που κάνει είναι να δημιουργεί εντυπώσεις, έτσι δεν είναι; Όχι μόνο ο Παναθηναϊκός φυσικά. Αλλά και οι άλλες ομάδες που επέλεξαν να μην βρεθούν. Το ίδιο και η ΑΕΛ του Πηλαδάκη, που πριν 2 μήνες περίπου έβγαλε ανακοίνωση πως όπου είναι ο Μπέος δεν θα είναι εκείνη. Τέλεια και τι κατάφερε; Τίποτε απολύτως. Η ευθύνη της κατάντιας του ελληνικού ποδοσφαίρου και της άνεσης που έχει πλέον ο Μπέος και ο κάθε Μπέος να κάνει τα τερτίπια του, δεν είναι ευθύνη μόνο του ίδιου, αλλά και όλων όσων ασχολούνται με το ποδόσφαιρο και κάνουν πως δήθεν δεν αντέχουν άλλο.
Μια χαρά τους έχουν κάτσει τα κολπάκια και οι κορδελίτσες του Μπέου. Τα μάτια των οπαδών, που θυμίζουν πρόβατα, είναι στραμμένα σ’ αυτά και όχι στα χάλια των ομάδων τους. Έτσι οι παράγοντες κερδίζουν χρόνο και γλυτώνουν τα γιαούρτια. Εδώ κάπου έρχεται και η ώρα της δική μας ευθύνης. Των δημοσιογράφων. Ποιος είναι αυτός που θέλει το καλό του ποδοσφαίρου περισσότερο από το καλό της ομάδας που υποστηρίζει; Ποιος είναι εκείνος που είπε ότι για μένα, για την εκπομπή μου στο ραδιόφωνο ή την τηλεόραση, για τη στήλη μου και το πρωτοσέλιδό μου δεν υπάρχει Μπέος; ΚΑΝΕΙΣ! Ποιος δημοσιογράφος ασχολήθηκε περισσότερη ώρα με τα πραγματικά προβλήματα της ομάδας του ή της όποιας ομάδας, από ότι με το Μπέο ή τον κάθε Μπέο; ΚΑΝΕΙΣ! Το ποδόσφαιρο είναι έτσι όπως το θέλουν εκείνοι που εμπλέκονται με αυτό. Σας, μας, τους αρέσει δεν έχει σημασία γιατί τώρα αυτό μας συμφέρει. Αυτή είναι η άποψή μου, ύστερα από 11 χρόνια δίπλα στους πάγκους.
Μια χαρά τους έχουν κάτσει τα κολπάκια και οι κορδελίτσες του Μπέου. Τα μάτια των οπαδών, που θυμίζουν πρόβατα, είναι στραμμένα σ’ αυτά και όχι στα χάλια των ομάδων τους. Έτσι οι παράγοντες κερδίζουν χρόνο και γλυτώνουν τα γιαούρτια. Εδώ κάπου έρχεται και η ώρα της δική μας ευθύνης. Των δημοσιογράφων. Ποιος είναι αυτός που θέλει το καλό του ποδοσφαίρου περισσότερο από το καλό της ομάδας που υποστηρίζει; Ποιος είναι εκείνος που είπε ότι για μένα, για την εκπομπή μου στο ραδιόφωνο ή την τηλεόραση, για τη στήλη μου και το πρωτοσέλιδό μου δεν υπάρχει Μπέος; ΚΑΝΕΙΣ! Ποιος δημοσιογράφος ασχολήθηκε περισσότερη ώρα με τα πραγματικά προβλήματα της ομάδας του ή της όποιας ομάδας, από ότι με το Μπέο ή τον κάθε Μπέο; ΚΑΝΕΙΣ! Το ποδόσφαιρο είναι έτσι όπως το θέλουν εκείνοι που εμπλέκονται με αυτό. Σας, μας, τους αρέσει δεν έχει σημασία γιατί τώρα αυτό μας συμφέρει. Αυτή είναι η άποψή μου, ύστερα από 11 χρόνια δίπλα στους πάγκους. Διονύσης Στρούμπος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου