Δεν ξέρω αν έτυχε ή όχι, αλλά ο κόσμος στην εκκλησία ήταν
πολύ πιο "χωμένος" στα λόγια του "η ζωή εν τάφο".Είδα,μ' αρέσει να παρατηρώ τους ανθρώπους, πολλούς περισσότερους, άνδρες και γυναίκες, να δακρίζουν, να ψέλνουν και να ζητούν από τον εαυτό τους να έρθει πιο κοντά στον Θεό.Είναι οι μέρες βλέπετε τέτοιες που ο άνθρωπος αισθάνεται τόσο ευάλωτος, βλέπει με σκληρό τρόπο πως ποτέ δεν ήταν αληθινά δυνατός. Βλέπει πως όλη του η ζωή ήταν όσο άνετη και ισχυρή τον άφηναν να νομίζει. Βλέπει πως το ψεύτικο χρήμα και ο ψεύτικος πλούτος τον είχε κάνει να πιστεύει πως είχε φτάσει να αγγίζει,αν όχι να ξεπερνά, τον ίδιο τον Θεό. Τώρα πια η πραγματικότητα ανοίχτηκε μπροστά του τόσο σκληρή που η επιστροφή του στον Θεό φαντάζει λυτρωτική.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου